Santiago here I come...etappe 4

Ik word wakker met regen, maar het blijkt een laatste bui te zijn want ik zie ook de zon schijnen. Na het ontbijt bepak ik de motor en rijd ik naar het zuiden. Vandaag is wisselend weer voorspeld. De wolken pakken wel samen maar verderop zuidwaarts schijnt de zon. Ik blijf zo goed als droog. Ik bevind mij tussen de Bordeaux streek en de Pyreneeën en dat is het best te omschrijven als bosrijk. Veel naaldbomen. Ik denk dat ik wel 100 km rij door bosgebied en behalve een SDC wandelaar kom ik bijna niemand tegen. Je zult hier maar lopen in je eentje. De huisjes die ik zie zien er allemaal goed uit, een soort vakwerk villa's met telkens zichtbaar het hout. 

Het wordt boven mij donkerder en dan kom ik over een heuevltje en verderop zie ik de bergen, Sneeuw op de toppen en de zon erop. Wat een plaatje. Ik rijd met open mond te genieten.

Rond 4 uur rijd ik het Parc des Pyrenees in en volg de richting van Saragossa dat 260 km verderop ligt. Zodra ik tussen de bergen in ben, betrekt de lucht en zo snel dat ik me zorgen maak. Het begint te hagelen en te waaien. Tijd om een onderkomen te regelen en dat lukt in 2e instantie in Bedous. Een leuk Chambres d'Hotes, Zij Engels en hij Frans, een mooie combi met veel zelfspot. Het voelt meteen ok. Het interieur is ook een combi en soort B&B met Franse inslag. Er wordt veel gelachen en ik voel me thuis. Buiten stormt het maar morgen wordt het beter. 

Ik ben in de bergen en that's where I belong!

De gastvrouw blijkt een chef te zijn met pensioen. Uit haar eigen tuintje komen alle groenten en kruiden. Vooraf een potje met gerookte zalm met een sja een ei er over en wat kaas en een kwartier in de oven. Hoofd was een kipfilet met mozzarella in serranoham gewikkeld, daarna gefrituurd en afgegaard in de oven, gebakken koolstukjes met spek en een rösti rondje en  na een griekse yoghurt met verse besjes.Het gesprek met de koffie heb ik in de keuken gedaan. Onverwacht en zo mooi.